Садсолаи Ҷанги гражданӣ то ҳадде тафаккури таърихии ҷомеаро такон дод ва масъалаи қатли саросарии хонаводаи шоҳи охири Рус Николаи II- ро ҷиддан дар миён гузошт.
Баҳсҳо атрофи сарнавишти хонаводаи шоҳ онро чун як “қатли маросимӣ” ба ҷилва меорад. Даъвоҳову мулоҳизаҳо дар бораи қатли маросимӣ будани рӯйдод на танҳо ба дақиқ кардани асоси воқеъии он чизе, ки сад сол пеш дар Е катеринбург иттифоқ уфтод, дахл дорад, балки эътирофу шинохти дар паси пардаи инқилоб мавҷуд будани ким-кадом тарҳи динӣ ва ё ба ном диниро, ки дорои системаи маросимии худ аст, дар назар дорад.
То ба имрӯз ду фарзияи ин қатл мавҷуд аст: муфаттиши гвардиячиёни сафед Н.А.Соколов дар бораи дафн ё гуручӯб дар ноҳияи Ганина Яма ва гуруҳи ташаббускорони шӯравӣ А.Н.Авдонин-Г.Т.Рябов дар бораи дафн дар оббурда ё ҷарии Поросёнков. Тибқи иттилоҳое, ки баъдан ба даст омаданд, дар ҳақиқат талошҳои гуручӯби хонаводаи шоҳ дар ноҳияи Ганина буданд, вале ин маросим, яъне дафни хонаводаи Николай маҳз дар оббурдаи Поросёнк баргузор шуд.
Фарзияи маросимӣ будани қатли хонаводаи шоҳро илми академӣ “ғайриилмӣ” номид. Вале ҷомеа ин иддиоро чун ҳақиқати пӯшида дар бораи тирборон шудани оилаи шоҳ қабул кард.
Аз ҷониби калисои православии Рус рад шудани “боқимондаҳои ҷасадҳои екатеринбургӣ” чун узвҳои бадани хонаводаи шоҳ шубҳаҳоро дар бораи боэътимод будани фарзияи расмии тафтиши қатли шоҳ, ки солҳои ҳукмронии Елсин ба омма расонда шуда буд, таҳким мебахшад.
Маърӯзаи калисои православӣ: Қатл маросимӣ буд
27 ноябри соли 2017 дар остонаи анҷуман Архиерейск бо ширкати усқуфи аъзам Кирилл конфронс дар мавзӯи “Оид ба қатли хонаводаи шоҳ: ташхисҳо ва маводҳои нав. Баҳсҳо” доир гардид. Дар ин ҳамоиш асосан маърӯзаи олимони варзида қироат шуданд, натиҷаи кори комиссияи калисо оид ба ташхиси “боқимондаҳои екатеринбургӣ” эълон гардид. Дар ин конфронс усқуф Тихон (Шевкунов) изҳороти ҳангомабарангезе кард: “Мо ба фарзияи куштори маросимӣ муносибати басо ҷиддӣ дорем. Гузашта аз ин аксари аъзои комиссияи калисо шубҳае надоранд, ки маҳз чунин будааст”.
Муфаттиш М.В.Молодсов, ки тафтишотро сарпарастӣ мекард, эълон намуд, ки қасд дорад як ташхиси психологӣ-таърихии судӣ бо иштироки Академияи илмҳо, донишгоҳҳои машҳур, хадамоти бойгонӣ ва калисоро барои пайдо кардани посух ба суоли оё қатли хонаводаи шоҳ хислати маросимӣ дошт ё на, роҳандозӣ кунад. Муҳим он буд, ки ҳам сармуфаттиш ва ҳам котиби комиссияи калисои православӣ ҷомеаро ба он талқин карданд, ки ба ин масъалаи хеле муҳим аз дидгоҳи илмӣ наздик шаванд. Аммо пешниҳоди лағви мамнуъияти коркарди илмии мавзӯ мавриди интиқодҳои шадид қарор гирифт. Аз он дар ташвишу изтироб буданд, ки таҳлилу баррасии ин мавзӯ метавонист боиси фитнаву иғво гардад ва ангезаҳои зиддияҳудиятро афзоиш диҳад. Усқуф Тихон ногузир шуд бори дигар ба минбар боло шавад ва фаҳмонад, ки ин ҷо ҳарфеву қасде барои афзоиши ангезаҳои миллӣ вуҷуд надорад, баръакс иғво он аст, ки талош мекунанд калисоро ба афрӯхтани ангезаҳои яҳудибадбинӣ муттаҳам созанд. Ва таърих ин гуна ҳодисаҳоро зиёд дар хотир дорад, аз ҷумла қатли шоҳи Франсия Людовики 16 дар ҷараёни инқилоби бузурги ин кишвар.
Муаммои қатли хонаводаи шоҳи рус
Қатли Николаи дуввум ва хонаводаи вай аз ҷониби навкарони ҳокимияти шӯроҳо як баҳси тӯлонӣ, бепоён ва анҷомношудаест. Аммо ахиран ба назар мерасад омилҳоеро мавриди таҳлил қарор медиҳанд, ки хусусиятҳои ин қатлро мушаххас созанд.
1.Муфаттиш И.А.Сергеев дар хонаи Ипатов (хонаи шахсие дар кӯчаи Карл Либкнехти Екатерингбург, ки то имрӯз нарасидааст ва гуфта мешавад, ки шаби 16 ба 17-уми июли соли 1918 императори охирини Русия Николайи дуввум ҳамроҳ бо аҳли хонавода ва хидматгораш ба қатл расонда шуда буд. Ф.М.) порае аз шеъри Генрих Гейнеро бо забони олмонӣ пайдо кард, ки матни комил ва диқиқи он то ин замон чоп шудааст ва ин мисраҳо дар мутуни чопшуда дида нашуда буданд: «Валтасар (ишора ба ҳокими охирини Бобул Валтасар, ки зикраш ба Инҷил омада. Ф.М.) имшаб аз ҷониби раияти худ кушта шуд». Образи марги шоҳ Валтасар ҳам дар анъанаҳои динӣ ва ҳам мафҳумҳои рамзии инқилобӣ барои роҳандозии ғояҳои қасоси ҳокими золиму беадолат, ки соатҳои ҳаёташ башумор мондаанд, истифода мешуд.
2.Муфаттиш Соколов дар хонаи Ипатов чор нишони кобалистӣ (кобализм-улуми асроромез аз қабили илми арвоҳ. Ф.М.) бо навиштаи “Ин ҷо бо фармони қувваҳои ниҳонӣ Шоҳ ба қатл расонда шуд…” пайдо кард.
3.Муфаттиш Соколов криптограммаи сабти рақамии «24678 ру. года», «1918 года», «148467878 р», «87888» пайдо намуд.
4.Чун ҷойи тирборони хонаводаи шоҳ интихоб шудани хонаи Ипатев муҳим аст, чун калисои Ипатев (ибодатгоҳи мардона дар қисмати ғарбии Кострома, дар соҳили рӯдхонаи ҳамноми он, ки соли 1432 аз бунёди он хабар дода шудааст. Ф.М.) гаҳвораи сулолаи Романовҳо маҳсуб мешуд.
5.Овозаҳо дар бораи шаҳодати баъзе кормандони масъули идораҳои зирабти Шӯравӣ дар бораи пора карда шудани узвҳои бадани сарвари империя ва аъзои хонадони вай, ахбори иловагӣ дар мавриди гӯё аз Екатеринбург ба Маскав интиқол додани аҷсод. Асос барои ин даъвоҳо дандонҳои ёфтшуда дар ноҳияи Ганина Яма, ки ҳатто баъди сӯзонидан ҳам боқӣ мондаанд.
6.Маълумоти дигаре ҳам дар мавриди фарзияи зинда оташ задании касони баъди тирборон зиндамонда низ мавҷуд аст.
7.Дар хонаи Ипатев мавҷуд будани свастикаи “нишони ҳиндӣ”, ки малика Александра Фёдровна бо худ дошт.
8.Чопи руқъаи иғвоангез дар ИМА ва Франсия дар рӯзҳои инқилоби аввали рус, ки дар он шоҳ Николайи II ба унвони як паррандаи қурбоншудаи оинӣ муаррифӣ шудааст.
9.Қатли шоҳ дар остонаи маросими эҳтироми хотираи княз Андрей Боголюбов, яке аз пешсафони густариши масеҳият дар қаламрави Рус роҳандозӣ мешавад. Боголюбов низ дар натиҷаи сӯиқасд ба ҳалокат расонида шуда буд.
10.Дар миёни китобҳои мутааллиқ ба хонаводаи шоҳ китоби Сергей Нилус (адиби мазҳабии рус, ки солҳои 1862-1929 зистааст. Ф.М.) «Великое вмалом и Антихрист» дида шудааст, ки дар он асари машҳури вай «Протоколов сионских мудрецов» низ роҳ ёфта. Бино ба ақидаи ҷонибдорони қатли маросимӣ ин нишон медиҳад, ки Николаи дуввум худро бошуурона зидди сӯиқасди “қувваҳои сиёҳ” қарор додааст.
11.Дар қабристон мавҷуд набудани боқимондаи мӯйи одамӣ.
12.Ҷасади саги шоҳзодабону Анастасия аз насли кинг-чарлз спаниел Ҷеммӣ, ки ҳамроҳ бо ҷасади кушташудагон аз Ганина Яма берун оварда шудааст.
13.Баҳс байни ширкаткунандагони тирборони ханаводаи шоҳ дар он бора, ки қотили аслии ин маҷаро кӣ буд ва ин баҳси бепоён гувоҳи он аст, ки рӯйдод басо рамзӣ сурат гирифтааст.
14.Анъанаи пешини қатли шоҳон, ки на танҳо чун ҳокимон ба ҳалокат расонда мешуданд, балки чун сояи Худо ва масеҳи мавъуд ҳам шинохта мешуданд.
15.Аз оббурдаи Поросёнков берун оварда шудани косахонаҳои сар аз ҷониби гуруҳи Рябов-Авдонин дар охири солҳои 1970 ва баъдан бозпас он ҷо гӯр кардани онҳо шаҳодат аз сӯистифодаи устухонҳо барои пинҳон кардани моҳияти маросимӣ будани қатли хонаводаи шоҳ ва фароҳам овардани иттилооти бардурӯғ аст.
16.Далелҳо дар мавриди он ки муаллифи «Записки Я.М.Юровского» академик ва яке аз шахсиятҳои машҳур дар илми таърихи СССР Н. Покровский мебошад.
17.Аз саҳнаи тафтиши рӯйдодҳои қатли шоҳ берун карда шудани тафтишоте, ки Борис Немсов сарварӣ мекард. Ин боз як далели пинҳон доштани қатли маросимӣ будани хонаводаи шоҳи рус аст.
18.Муаммои марги муфаттиш А.А.Соколов дар синни 42-солагӣ, чанд моҳ пештар аз ширкатаи тарҳрезишудаи вай дар мурофиаи додгоҳӣ аз ҷониби Хазинаи Генри Форд зидди гунаҳгорсозии вай ба яҳудибадбинӣ.
19.Фарзияҳо дар бораи он ки дар китоби Н.А.Соколов, ки баъди марги муаллиф чоп шуд, шаҳодатҳои дигаре дар ин маврид дида мешавад.
20.Шаҳодати Р.Вилтон дар бораи дар арафаи қатли шоҳ аз Маскав ба хонаи Ипатев омадани шахси номаълум ба сифати хидматрасони ким-кадом оин.
21.Хулосаи М.К.Детерихс ва Вилтон, ки шарики гуруҳи тафтишот оид ба қатли маросимӣ будани хонаводаи шоҳ буданд.
22.Гум шудани далелҳои шайъии муфаттиш Соколов дар хориҷи Русия гумону шубҳаҳоро бештар мекунад.
23.Натиҷаҳои ташхисоти алтернативии биогенетикии амрикоиҳо ва ҷопониҳо, ки “боқимондаҳои екатеринбургиро” мансуб ба хонаводаи шоҳ надонистанд.
24.Кашфи косахонаи сари Николаи дуввум дар соли 2017 бо изи самурайи ҷопонӣ ҳангоми сафараш ба Ҷопон. Ин дар ҳолест, ки комиссияи соли 1990 дар косахонаи сари шоҳ ин гуна изро мушоҳида накарда будааст.
25.Дар боқимондаи дандонҳои шоҳ нишон ё пайи табобат нест, дар ҳоле, ки маълум аст шоҳ дандонҳои худро муолиҷа карда буд. Шубҳаҳо дар мавриди иваз карда шудани сари шоҳ афзуданд.
Ва боз далоили дигар, ки сар то по шубҳаоваранд ва ба асл мувофиқати комил надоранд.
Ҳар далели овардашуда ва далелҳое, ки оянда низ оварда мешаванд, ба сари худ маросимӣ будани қатли шоҳ ва хонаводаи онро тасдиқ намекуннад. Ҳамаи онҳо дар зоти худ камбуде доранд. Ҳоло ташхиси ҷиддиву фарогир гузаронида нашудааст. Барои он ки маросимӣ будани қатл исбот шавад, далелҳо ҳамоно кофӣ нестанд. Аммо ин яқин аст, ки қатли шоҳ ва оилаи вай сиёсӣ буд.
Дар мавриди қатли хонаводаи шоҳи охири рус баҳсҳо идома доранд ва гумон аст ҳатто даҳсолаи оянда ба ин баҳсҳо нуқта гузошта шаванд. Аз миён сад сол гузашт, исботи фарзияҳо мушкиланд, чун шоҳидони он рӯйдод зинда нестанд, ҳатто овозаҳову гумагуҳо ҳам шубҳаовар шудаанд. То ҳол ҷасадҳои аслӣ пайдо нашудаанд ва чун ҷасад дақиқ нест, исботи фарзияҳо низ номумкин аст…
Вардан БАГДАСАРЯН
«Совершенно секретно», No.8/409 августи соли 2018
Таҳияи Ф.Муҳаммад
