Дар ҳафтае, ки гузашт, дар шабакаҳои иҷтимоӣ ин калима аз серистеъмолтарин вожаҳо буд.
Хадамоти алоқа эълон кард, ки оғоз аз якуми сентябр харидани симкартаи нав ва аз нав бақайдгирии рақами тилфонҳои мобилӣ, 250 сомонӣ хоҳад шуд. Ин тасмим дар шабакаҳои иҷтимоӣ шӯре барангехт ва ҳар нафаре фаҳмидаю нафаҳмида, борони хашму ғазаби худро рӯи саҳифаҳо кориданд. Нафаре аз Хадамоти алоқа ҳозир нашуд то муфассалу сода ин тасмимро шарҳ диҳад ва мардуми ба шӯр омадаро ором кунад. Бигӯяд, ки агар рақами фаъоли Шумо ба номи Шумо аст, аз як ширкат то ду симкарта метавонед дошта бошед, ҷойи изтиробе нест, метавонед роҳат онро истифода кунед.
Якбора аз даҳ- бист сомонӣ ба 250 сомонӣ баланд шудани нархи дилхоҳ хидматрасонӣ, табиист шаҳрвандонро дар ҳама гӯшаи дунё ба шӯр меорад. Гуфта шуд, ки ин тасмим ба хотири амният гирифта шудааст то рақами тилфони ҳама ба номи худаш бошаду пайдо карданаш осонтар шавад. Зеро то ба ин дам ба номи баъзе то бист-сӣ рақам сабт шудаву миқдори муштариёни ширкатҳои мобилӣ беш аз 4 (чор) миллион шуморида мешуд. Шояд баъди аз байн рафтани рақамҳои ғайрифаъол дар ин амал танзиме сурат гирад.
Ширкатҳои мобилӣ аввалин бор дар мавриди ин тасмими Хадамоти алоқа эътирозе накарданд, чунки ин нархгузорӣ ба манфиати онҳо ҳам ҳаст: Акнун ба ҷойи 10-15 сомонӣ онҳо метавонанд бо фурӯхтани як симкарта маблағи даҳ симкартаро ба даст оранд.
Вале сӯҳбати мо сари дигар масъала аст:
Дар дилхоҳ кишвар нарху наво, рақобати носолимро Хадамоти махсус наззора мекунад. Мо ҳам хадамоте бо номи Хадамоти зиддиинҳисорӣ дорем. Пас, чаро онҳо хомӯшанд? Баъзе таҳлилгарон набудани ин Хадамотро фойида ба буҷаи кишвар меҳисобанд. Масалан, журналист Азизи Нақибзод дар саҳифаи Фесбукиаш бо муроҷиат ба раиси Хадамоти алоқа Бег Сабур менависад:
«Шумо замоне маъруф шудед, ки фармон баровардед: ‘Аз хар як муштарии ширкатҳои мобилӣ симкортпулӣ СИТОНИДА шавад’. Ва чандин сол аст, миллионҳо тоҷик ҳар моҳ 80 дирам ба ҳисоби хадамоти Шумо маҷбур мепардозанд.
Холо ниҳоде, ки роҳбарӣ мекунед, тасмим гирифтааст, ки нархи як симкортро 250 сомонӣ кунад. Чӣ кунем, кисмати шӯри мо пардохтан ва аз Шумо ситонидан будааст. Аммо мехоҳам, ки ба Шумо як идея пешниҳод кунам. Идеяе, ки метавонад хазинаи давлатро ғанитар намояд.
Чун сухани Шумо дар ҳукумат бештар аз миллион шахрванди оддӣ ‘вазн’ дорад, аз ҳукумат тақозо кунед, ки Хадамоти зидди инҳисориро барҳам диҳад.
Як ҳафта пеш билети ҳавопаймо аз Душанбе то Маскав беш аз сад дар сад боло рафт, як моҳ пеш монополистон нархи сӯзишвориро то 40 дарсад боло бурданд, ҳоло ниҳоди Шумо як симкортро 250 сомонӣ муайян мекунад, вале садое аз Хадамоти зиддиинҳисорӣ намебарояд.
Пас ин хадамот ба чи дарде мехӯрад?
Барҳам додани ин ниҳод сабаби сарфаи зиёди буҷҷа мешавад. Шояд маблағи сарфашуда ба эҳтиёҷоти беҳудуди Хадамоти алоқа зарур шавад?».
Ман ҷонибдори ин идеяи Азизи Нақибзодам.
Шумо чӣ хонандагони гиромӣ?
Хуршед Атовулло
