Ба “афсона” вазири рушди иқтисод ва савдои Ҷумҳурии Тоҷикистон Ҳикматуллозода Неъматулло нуқта мемонад, ё ҳамаро “мехобонад”?
Ним миллион доллар! Маблағе, ки як омӯзгори тоҷик бо маоши миёнае, ки ҳоло мегирад, бояд бештар аз дусад сол кор кунад. Ҳатто вазирони тоҷик бо маоше, ки расман мегиранд, бояд бештар аз сад сол кор кунанд, нахӯранд, напӯшанд ва ин маблағро ҷамъ кунанд. Дусад сол умр дидан афсона аст. На? Албатта, барои мардуми оддӣ ин афсонае беш нест, вале барои Аскар Нурализода, сардори Раёсати таҳияи барномаҳои давлатии сармоягузориҳои Вазорати рушди иқтисод ва савдои Ҷумҳурии Тоҷикистон ин афсона дар як лаҳза назди тарабхонаи “Афсона” ба ҳақиқат табдил ёфт. Ин афсонае, ки ба ҳақиқат табдил ёфт, бо боздошти ин фард “афсонаҳо”-и дигаре эҷод кард. Ҳақиқати ин “афсона”-ро мақомоти Оҷонсии зидди коррупсия ҳангоми гирифтани 490 ҳазор доллар, ки Нурализода мехост бо роҳи муфт аз они худ кунад, дар назди тарабхонаи “Афсона”-и шаҳри Душанбе ошкор карданд. Ба гуфтаи Оҷонсӣ, манзили зисти Нурализода низ тафтиш карда шудааст, ки 10 ҳазор доллари дигар, ки қаблан барои ин амал гирифта буд, ёфт шудааст. Ба гуфтаи масъулини Оҷонсӣ, Нурализода барои иҷрои ваъдааш ба номи ҳамсари худ як хонаи сеҳуҷраӣ талаб намуда, дар чанд ҳолати дигар овардани пули нақдро низ тақозо кардааст.
Воқеан, иштиҳои Нурализода тамоман «набудааст», ба Худо. Агар як масъули давлатӣ барои хароҷоти «янга» ва «нозу карашмааш» ин қадар «риск» карда бошад ва соҳибкоронро маҷбур кунад, ки «рав, барои зани ман хона хар», ин тамоман аз доираи ақлу идрок ва номуси мардонагӣ берун меистад.
Оҷонсӣ ҳамчунин ба паст задани обрӯи давлат низ таъкид мекунад: «Вале ҳастанд мансабдорони манфиатхоҳе, ки ин ҳама талошҳои роҳбарияти давлату Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистонро дар роҳи беҳтар гардонидани фазои сармоягузории мамлакат ва дастгирии ҳамаҷонибаи доираи соҳибкорону сармоягузорон сарфи назар намуда, бо кирдорҳои номатлуби коррупсионии худ ба паст кардани нуфузи давлат дар арсаи байналмилалӣ ва аз даст додани эътимоду боварии ташкилотҳои сармоягузории хориҷӣ боис мегарданд».
Воқеан, агар ҳар як мансабдор барои қонеъ кардани талаботи моддии «янга» ва «катагиву туалетҳои тиллоӣ» андеша кунад, обрӯи мо 1-карата не, даҳкарата дар назди ҳамсоякишварҳо паст мешавад. Дигар ин ки, агар 10 фоизи грантҳо ба кисаи «мансабдорон» равад, магар тиҷорати соҳибкор пеш меравад?
Чанд рӯзе пеш ҲХДТ Аскар Нурализодаро аз сафҳояш ихроҷ кард. Маҷлиси вакилони ноҳияи Исмоили Сомонӣ низ ба ҷойи ӯ номзади навро пешниҳод мекунад. Аммо Оҷонсӣ як кори хуберо анҷом дод. Манзурам он аст, ки бештар вақт муаллиму духтур ва заминфурӯшонро бо пора дастгир мекарданд, вале ин дафъа аз ниҳоде, ки худро «арроба»-и давлат медонад, нафаре ба даст афтод. Пас, суол ба миён меояд, ки вазири рушди иқтисод ва савдои Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷаноби Ҳикматуллозода Неъматулло ва муовини ӯ Саидраҳмон Назриевро, ки «чархи кадрҳо»-ро меҷунбонаду ҳамаи «ҷамъу тарҳ»-и вазорат дар дасташ аст, чаро то ҳол бозпурсӣ намекунанд? Агар гӯянд, ки вазир ва муовинонаш аз ин кори зердасташон хабар надоштанд, пас метавон афосанро давом дод. Афсонае, ки танҳо хурдтаракон пеш аз хоб ба он бовар мекунанд…
Вале ман бовар намекунам!
Ҷамила МИРБОЗХОНОВА
