Ба ҳама маълум аст, ки террористон аз дини поки Ислом суистифода карда, даст бар қатли занону тифлони бегуноҳ мезананд, аммо дар асл аз аркон ва моҳияти ин дини пок бохабар нестанд, ё агар бохабар бошанд ҳам, онро на ба манфиати дин, ҷомеа ва аҳли он, балки ба манфиати нопоки хеш истифода мебаранд. Барои ба ҳадафҳои сиёсӣ расидан аксаран ташкилотҳои террористӣ ба эътиқоди динии шахсон таъсир расонда, онҳоро бовар кунонданӣ мешаванд, ки сиёсати давлатдорӣ бар зидди ақидаҳои динии онҳост. Аз ин рӯ, масъулон ва ходимони динро зарур аст, ки дар ин самт корҳои фаҳмондадиҳиро дар байни ҷавонон боз ҳам бештар намоянд.
Сабаби пайдоиш ва паҳн гардидани ин гуна падидаҳои номатлубро коршиносон дар сатҳи пасти шароити зиндагӣ, бехабар будан аз маърифати ҳуқуқӣ ва худшиносӣ, таълиму тарбияи нокифояи насли наврас, хусусан ҷавонон, медонанд. Дар чунин вазъият ҳар фарди соҳибмаърифат, хоса падару модар ва омӯзгоронро масъулияти азим мебояд, зеро аҳамияти ҷиддӣ зоҳир намудан дар тарбияи насли наврас ва ҷавонон яке аз омилҳои мубориза бар зидди падидаи нанговари ҷомеаи имрӯза — терроризм ва ифротгароӣ маҳсуб меёбад.
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон вобаста ба низоми нави ҷаҳонӣ ва масъалаҳои глобалии ҳалталаб, аз ҷумла терроризму экстремизм, дар симпозиюму конференсияҳои байналмилалӣ ширкат ва суханронӣ карда, ин зуҳуроти номатлубро маҳкум намуданд. Натиҷаи таъкид ва огоҳии саривақтии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон буд, ки садҳо нафар волидони ғофил аз ҳолу аҳволи фарзандонашон, ки дар таълимгоҳҳои ифротгароии динӣ ва террористии кишварҳои хориҷӣ қарор доштанд, ба изтироб афтода барои бозпас омадани онҳо чораҳои қатъӣ андешиданд.
Боиси таассуф аст, ки ҷавонони гумроҳ ва бехабар аз аслу нажод ва эътиқоди динии ростгаро дар байни ҷомеаи мо аҳён-аҳён пайдо мешаванд. Онҳо ба доми фиреб афтода, беҳтарин атои Офаридгор — ақли худро ба ҳилаю найрангҳои муғризона ва хоинонаи душманони миллат ва давлати ҳуқуқбунёди тоҷикон бохтаанд. Заъфи зиракии сиёсии ҷавонон, арҷ нагузоштан ба арзишҳои миллӣ, расму оини миллӣ, муқаддасоти динӣ ва ғайра ба бадхоҳони миллати тоҷик имкон медиҳад, ки сафи тарафдорони худро афзун намоянд.
Амалҳои табоҳкоронаи террористон ба мисли тори анкабут ба дини мубини ислом печида, аз номи он ҳазорон ашхоси бегуноҳ ва ҳатто занону кӯдаконро ба коми марг фиристодаанд. Дар мазҳари ом ҳодисаи ба қатл расондани модар аз дасти фарзанди нохалаф намунаи ошкори он аст, ки ягон созмону гурӯҳи террористӣ на танҳо ба дини ислом ва арзишҳои ахлоқию маънавии он, балки, умуман, ба дину мазҳабҳои маъмули ҷаҳонӣ ва инсоният рабт надошта, сатҳи ниҳоии ваҳшонияти онҳоро нишон медиҳад.
Аз ин рӯ, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон хеле огоҳона ва бамаврид дар баромадҳояшон зикр мекунанд, ки “амалҳои ваҳшиёнаи гурӯҳҳои террористӣ бо дини мубини ислом ҳеҷ гуна робитае надоранд. Онҳо, баръакс, мухолифи таълимоти ахлоқӣ ва таҳаммулгарову инсондӯстонаи Ислом мебошанд”.
Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки оқибатҳои фоҷиабори терроризму ифротгароиро аз сар гузарондааст, тайи чанд соли охир дар самти муқовимат бо зуҳуроти мазкур ва манбаъҳои маблағгузории онҳо тадбирҳои муассирро роҳандозӣ мекунад. Дар кишвар ҳама гуна маблағгузории терроризм ҷиноят эътироф гардидааст, ки ин далелҳо аз фаъолияти судманди Ҳукумати кишвар ва мақомоти дахлдор шаҳодат медиҳанд.
Тавре Сарвари давлат зимни ироаи Паёми навбатиашон таъкид карданд: «Дар шароити ҷаҳони пурҳаводиси муосир бисёр муҳим аст, ки ҷавонони мо мисли солҳои 90-уми асри гузашта фирефтаи таблиғоти неруҳои ифротгарои динӣ ва бадхоҳони миллати тоҷик нагарданд, ҳамеша зираку ҳушёр ва барои ҳимояи манфиатҳои халқи тоҷик ва давлати тоҷикон омода бошанд».
Ин таъкиди Президенти кишвар бояд дар баробари мақомоти ҳифзи ҳуқуқ уҳдадории ҳар фарди ҷомеа бошад, зеро иқдомҳои мантиқии якҷоя дар самти мубориза ва пешгирии ифротгароӣ кафили минбаъдаи ҷомеаи осудаи кишвари мо хоҳад буд.
Мо, тоҷикон, ки таҷрибаи душвори таърихиро дар ибтидои соҳибистиқлолии кишвар аз сар гузарондем ва ба ҷанги шаҳрвандӣ рӯ ба рӯ гардидем, бояд ба қадри сулҳу ваҳдат бештару бештар бирасем, зеро ин неъмати бебаҳо ба туфайли меҳнати чандинсолаи давлату Ҳукумати кишвар зери роҳбарии хирадмандонаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба даст омадааст ва гиромӣ доштани он аз вазифаҳои муқаддаси ҳар фарди ҷомеа ба шумор меравад.
Итминони комил дорем, ки ҷавонони далеру шуҷои мо – пайравони асили Пешвои миллат бо иродаи матин дар самти пешгирии терроризм ва ифротгароӣ саҳми худро хоҳанд гузошт.
